Dag 13 & 14: Mal Pais & Cabo Blanco

Dit is alweer bijna het laatste blogje van onze mooie reis in Costa Rica.

Gisteren hebben we met onze Amerikaanse vrienden een kleine wandeling gemaakt door het eerste beschermde natuurpark van Costa Rica. We hebben een neusbeer gezien en een paar apen en een kikker. Het was een kleine wandeling want hun jongste zoon was 4 en een kleine terrorist maar wel heel lief. Het park was vlakbij ons toch wel favoriete plekje in Cabuya en daarom gingen daar nog 1x lekker zwemmen in dat mooie zwembad!

Vandaag was de laatste dag en hebbewe gezellig met z'n 4en op het strand gehangen. Ook weer geprobeerd langer dan 8 seconden te blijven staan op een surfplank, maar dat blijkt toch wat lastig te zijn 😎 Je bent echt kapot als je steeds door die branding moet pedellen. Rein en Wietse hebben een hut gebouwd van palm bladeren en aangespoeld hout. Net als het computerspel Ark (zei Rein) alleen de getamde dino's ontbraken nog 🤓 (Voor de gamers onder ons).  Vanavond heerlijk gegeten bij een leuk en toch wel luxe restaurantje... WoW, 2 messen en vorken dat moet wel heel netjes zijn. De jongens hebben de afgelopen weken alleen maar taco's, fruit en burrito's gegeten bij soda's, lokale eettentjes met verrukkelijk eten :) 

Morgen begint  onze reis terug via auto, boot, auto, vliegtuig, vliegtuig, trein en dan auto weer naar huis. Een reis van toch wel weer 20 uur en dan zit het er echt op....

Iedereen bedankt voor alle leuke reacties en het meelezen van de reis en hopen jullie weer snel te zien! 

• Dikke kus van ons!

Dag 11 & 12: Mal Pais en Montezuma

Omdat we niet meer zo heel veel te melden hebben plakken we dag 11 en 12 even in blogje.
Gisteren hebben we de hele dag een beetje gesurft en gehangen in de branding van Mal Pais. Echt te weinig gedaan om er meer over te vertellen..
Vannochtend begon iets anders dan normaal. het regende tot een uurtje of 10 en we gingen daarna naar Montazuma om een ijsje te halen (even eruit) dat bleek een prachtig schattig dorpje te zijn.. eigenlijk het leukste stadje tot nu toe. De stadjes stellen echt heel weinig voor in Costa Rica. Tis alsof er nooit echt is iemand geweest die zei: zullen we het een beetje organiseren? Alles lijkt op elkaar en alles is met golfplaten en enorm rommelig... maar dat maakt het ook wel relaxed. Maar Montazuma was anders, echt gezellig met mooie huisjes en een heus centrum.  Na het ijsje en een kort loopje over het strand. Naja kort... Wietse vond het leuk om mijn slipper te begraven alleen wist hij niet meer precies waar.  de pannenkoek... na een half uur zoeken (en gevonden) gingen we naar de waterval waar je vanaf 50m vanaf kunt springen.. wij gingen van een klein rotsje aan de onderkant van 5m wat ook prima was. Erg leuk en lekker water.
Tijdens ons verblijf in Cabuya hebben we een Amerikaans gezin ontmoet uit San Diego. Ze hadden ons uitgenodigd om langs te komen in een huisje in banana beach. Daar hebben we vanmiddag gezellig mee gekletst. Zehadden een eigen zwembad voor hun kinderen van 4 en 6 waar Rein en Wietse het heel leuk mee kunnen vinden.. Het was ook echt een heel mooi huis.
Morgen waarschijnlijk de laatste hike van de vakantie in het eerste natuur reservaat van Costa Rica. Schijnt heel mooi te zijn.
En morgen ga ik om 05.30 surfen met de Amerikaan die mij ook les gaat geven.. wat ik goed kan gebruiken....

Tot morgen!

Dag 10: Mal Pais

Na een kort ritje van 7 km en langs het vakantie huis van Mel Gibson (zit er maar 1 week per jaar) zijn we aangenomen in het surf dorpje Mal Pais. Een heerlijk ruim huisje met een warme douche en een goed keukentje en een veranda met hangmat. Om het gevoel straks van Costa Rica mee te nemen hebben we ook een hangmat aangeschaft... ook leuk straks voor het nieuwe huis waar vandaag de eerste paal van is geslagen! Vreemd gevoel dat we hier zijn en er in Nederhorst wordt begonnen met het huis. Een rare samenloop van omstandigheden zullen we maar zeggen.. Na een verkoelende duik in het zwembad en een paar boodschappen gingen we naar het strand. We konden direct een surfplank mee krijgen dus hop het water op..  De jongens vonden de branding super mooi. Ze hebben wel 2,5 uur achterelkaar in de golven gespeeld. Ik zelf was kapot van al het gepeddel. Mariken en Wietse werd de hitte en luchtvochtigheid allemaal wat teveel. Tis hier 35 graden en mega vochtig door de zouten zee.. maar vannacht heeft het extreem geregend en is het allemaal wat koeler geworden.. Vandaag hetzelfde plan.

Tot morgen!

Dag 9: Cabuya pool, strand en zee

Vandaag een hele rustige dag gehad, echt helemaal niets gedaan. De jongens hebben de hele dag in het zwembad gehangen en gespeeld. Het is hier echt een tropisch paradijsje. Allemaal aapjes, leguanen, heremietkreeftjes en prachtige vogels. En het weer is ook tropisch: vochtig en warm. Gisteravond was er werkelijk prachtig onweer boven de oceaan en we hoopten op regen voor wat afkoeling maar meer dan een paar spetters was het niet. Ze zitten hier echt te snakken naar wat regen, en het miniregenseizoen begint over een paar dagen al. En dan zijn wij gelukkig alweer weg ;) Nu nog even genieten van de zon en de zee. Morgen gaan we naar ons laatste adresje van de reis Mal Pais ongeveer 7 km verderop. Daar zitten we aan de westkant van het schiereiland (nu aan de oostkant) Het schijnt dat je daar prachtig kan surfen dus dat gaan we maar eens proberen.

Tot morgen!

Dag 8: de rit naar Cabuya

Van de 14 dagen hadden we nog 2 nachten niet geboekt en wilde dat een beetje laten afhangen van het weer en de ervaringen tot nu toe. Afgelopen week hebben we veel gedaan en een hoop jungle gezien en vonden het nu wel lekker om alvast een beetje in de relax sfeer te komen. Daarom hadden we bedacht om alvast richting de Pacific te vertrekken waar we later deze week de laatste 5 nachten hadden geboekt. De reis vanuit Monteverde naar Cabuya zou ongeveer 5 uur duren waarvan 1,5 uur een tripje met de veerboot van Puntarena naar Paquera. Na flink gehobbel het eerste uur zagen we een enorme leguaan de weg oversteken (met staart 1,5 meter) dat bleek niet de laatste te zijn tijdens de rit 😊. De veerboot was heerlijk en precies halverwege de rit. Onderweg zagen we veel pelikanen die vlak boven het water zweefde.. na nog een ritje van 2 uur kwamen uiteindelijk in een klein paradijsje met een zwembad en een heel grappig barretje/restaurantje. Lekker rommelig met overal schedels, schelpen en lampjes in kokosnoten. De jongens doken direct het zwembad in Mariken en ik gingen met een kano een stukje de oceaan op. Het huisje is heel grappig maar dat zie je wel aan de foto's. Vandaag gaan we tijdens eb naar een eilandje lopen vlakbij. Verder lekker rustig aan en genieten van het uitzicht! Fijne dag en tot morgen!

Dag 7: 100% avontuur ;)

Vanmorgen heerlijk rustig wakker geworden en ontbijtje gemaakt. Costa Rica stijl, fruit, yoghurt en een broodje roerei. Daar hoort dan eigenlijk nog rijst met bonen bij, maar dat vindt alleen mama lekker. We hebben een korte ochtendwandeling gemaakt en hebben weer onze groene slang gezien. Zat nagenoeg op dezelfde plek. Om 10:30 moesten we ons melden bij de 100% Adventure tour Canopy. Ons aangeraden door de gids in Tortuguero: 'Wat je ook doet, doe in ieder geval de 100% Adventure'... Doen we.

Na een kleine zoektocht naar de locatie, omdat ze in CR de borden soms voor, maar soms ook na de afslag zetten, kwamen we aan. We werden direct heel hartelijk en Amerikaans welkom geheten door een enorme groep professionele canopees, als er al zoiets is. Welkom welkom, tuigje om, helpie op beetje uitleg en gaan. De kleinste eerst maar even met een gids, en de grote kan wel alleen hoor. Ook goed. We waren met een groep van ongeveer 20 man, en de jongens waren de enige kinderen. Dat vond iedereen natuurlijk heel leuk. Na een paar prachtige ziplines door het bos moesten we een vallei oversteken. Ongeveer 200 meter lang, en hoog... heel hoog.  Wietse ging fijn met z'n gids, maar wij moesten allemaal alleen. Dat was best een beetje spannend. En die Rein ging gewoon... begin van de rit met z'n ogen stijf dicht ;) Aangekomen werden we met 6 man in een veel te kleine buggy gestopt, dat schept direct een band. Naar boven via klei en modder. We kwamen op een punt uit waar we een vallei moesten oversteken van bijna 2 km breed. De langste zipline van hele Latin America. En dat was waanzinnig. Rein ging met Niels, en Wietse met Mariken. Gezellig en wel nodig, want anders waren N en M niet gegaan denken we. Na nog een paar mooie ziplines konden we kiezen: naar beneden lopen of via de Tarzan Swing met een sprong van 85 meter. Ehm... ff kijken bij die sprong dan, daarna kiezen we wel. Wietse en Niels gingen als eerste over de loopbrug richting de afsprong. Wietse wilde graag, al had hij geen enkel idee wat hem te wachten stond zo bleek achteraf. Hij dacht dat ie gewoon naar beneden zou vallen, en daar opgevangen zou worden... ofzo. Held. Zonder enige aarzeling stortte hij naar beneden. Niels in verwarring achterlatend. Dat ging hij mooi niet doen ;)
Rein en Mariken gingen daarna over de loopbrug naar de afsprong. En ook Rein ging, hoppattee zo over het randje. Daarna de beurt aan Mariken. En ja hoor, die ging ook. Wel met wat gegil, maar toch. En Niels stond beneden de boel te filmen en is toch maar weer naar boven gelopen om ook de sprong te maken, anders mocht ie nooit meer de Kleizuwe op en zou hij eeuwig gepest worden door ons allen. Prachtig was het, en we hebben de foto's en filmpjes gelukkig ;)
Na te zijn bijgekomen hebben we heerlijk gegeten op een terras in het stadje. Zonnetje erbij en nagenieten van de belachelijk spannende ochtend. De nevel kwam binnendrijven, je zit toch in een nevelwoud. En toen ging het regenen, heel hard regenen. En dat doet het nu nog ;)
Fijne dag allemaal. Morgen richting Montezuma, met auto en pont.

Dag 6: de rit naar Monteverde Cloud forest & nachttocht

Vanmorgen naar Monteverde vertrokken, een nevelwoud in het binnenland. De rit naar Monteverde ging langs het Arenal meer, met prachtig uitzicht en vervolgens zeker de laatste 30 km via hele hele hele, maar dan ook echt hele slechte onverharde modder en steen wegen. Het was wat lastig om ons huisje te vinden zonder navigatie, maar ook dat is weer gelukt. Een schattig houten huisje, met een eigen keukentje en dat is wel weer even lekker.
Het is met recht een nevelwoud. Totaal anders dan wat we tot nog toe gezien hebben. En na alle weelderige pracht en praal doet dit een klein beetje treurig aan. Bij aankomst hadden we flinke tropische bui en daarna zie je de nevel inderdaad door de bomen. Prachtig is het wel, mistig, ruig en rommelig ook. Niels en Rein zijn een wandeling gaan maken, en kitty de buurkat ging mee.
We gaan vanavond een nachtwandeling maken met een gids en we hopen natuurlijk mooie dieren te zien. De neusbeer, slangen, spinnen en Mariken's favoriet de luiaard. Rein en Wietse hopen op een ocelot. Die zijn superschuw dus duimen maar ;)

En we komen net terug uit het woud.... het is best een eng idee dat ons huisje aan de rand ervan ligt terwijl we net een dodelijke slang en een reuzegrote tarantula hebben gezien.... Maar wat was het cool zeg! We hebben allemaal nog de kriebels van de beestjes, spinnen, torren et cetera. Wist je dat 74% van alle dieren op de wereld tot de torren behoort? Wij niet. Alleen al 30.000 soorten torren in CR. We hebben dus een tarantula, een viper snake en een Olingos (niet op foto want hij was snel) gezien. En natuurlijk torren, een wandelende tak en slapende dieren. Ook leuk, vogels die slingeren aan takken terwijl ze doorslapen. En slapende hagedissen. Heel schattig. Rein en Wietse waren erg moe, maar toe ze de tarantula en de slang hadden gezien weer klaar wakker. Morgen gaan we kennelijk 1,5 km van een zipline ipv de 200 meter die we eerst dachten. Ben benieuwd of we durven. Kortom, avontuurlijk gebied hier....
en die geluiden ook....ik weet niet of we slapen vannacht.

Day 5: La Fortuna

Vandaag lekker rustig aan gedaan en de jongens sliepen wel is waar door tot 06.30 ipv de gebruikelijke 5 uur. Mariken en ik waren wel al vroeg wakker en hebben vanochtend een korte wandeling gemaakt en het blog bijgewerkt bij de WiFi spot in het restaurant. Alleen de foto's uploaden is altijd nog wat lastig over WiFi van Costa Rica.. (vandaar) na het zwemmen in het mooie zwembad van het parkje gingen we richting de waterval van Catarata op ongeveer 1500meter va het huisje.. na een afdaling van 500m waar menig Amerikaan de grootste moeite mee had kwamen we bij een geweldig mega grote waterval van denk zeker 50 meter hoog waar het water met een enorme geweld in een poeltje uitkwam waar je gewoon mocht zwemmen! Super koud maar onwijs gaaf om zo dicht bij te komen. Ook de jongens gingen erin maar spoelde al snel aan de kant door de kracht van het water. Het poeltje liep door in een riviertje waar de jongens een paar uur dikkopjes hebben gevangen van vast een bijzondere exotische kikker. Ze mochten ze uiteraard niet meenemen.. 

In de middag hebben na een stevige lunch de public hotsprings bezocht. Een tip van onze gids uit Tortuguero. Een heerlijk riviertje van 40 graden dat opgewarmd werd door de vulkaan van la Fortuna. Morgen vertrekken we richting Monteverde wat hier aan de andere kant van het lago Aranal ligt. Daar zijn hoge hangbruggen door de jungle en een 200m lange zip line waar we wellicht vanaf gaan 😱! 

Welterusten en tot morgen..