Vandaag een hele rustige dag gehad, echt helemaal niets gedaan. De jongens hebben de hele dag in het zwembad gehangen en gespeeld. Het is hier echt een tropisch paradijsje. Allemaal aapjes, leguanen, heremietkreeftjes en prachtige vogels. En het weer is ook tropisch: vochtig en warm. Gisteravond was er werkelijk prachtig onweer boven de oceaan en we hoopten op regen voor wat afkoeling maar meer dan een paar spetters was het niet. Ze zitten hier echt te snakken naar wat regen, en het miniregenseizoen begint over een paar dagen al. En dan zijn wij gelukkig alweer weg ;) Nu nog even genieten van de zon en de zee. Morgen gaan we naar ons laatste adresje van de reis Mal Pais ongeveer 7 km verderop. Daar zitten we aan de westkant van het schiereiland (nu aan de oostkant) Het schijnt dat je daar prachtig kan surfen dus dat gaan we maar eens proberen.
Tot morgen!
zondag 30 april 2017
zaterdag 29 april 2017
Dag 8: de rit naar Cabuya
Van de 14 dagen hadden we nog 2 nachten niet geboekt en wilde dat een beetje laten afhangen van het weer en de ervaringen tot nu toe. Afgelopen week hebben we veel gedaan en een hoop jungle gezien en vonden het nu wel lekker om alvast een beetje in de relax sfeer te komen. Daarom hadden we bedacht om alvast richting de Pacific te vertrekken waar we later deze week de laatste 5 nachten hadden geboekt. De reis vanuit Monteverde naar Cabuya zou ongeveer 5 uur duren waarvan 1,5 uur een tripje met de veerboot van Puntarena naar Paquera. Na flink gehobbel het eerste uur zagen we een enorme leguaan de weg oversteken (met staart 1,5 meter) dat bleek niet de laatste te zijn tijdens de rit π. De veerboot was heerlijk en precies halverwege de rit. Onderweg zagen we veel pelikanen die vlak boven het water zweefde.. na nog een ritje van 2 uur kwamen uiteindelijk in een klein paradijsje met een zwembad en een heel grappig barretje/restaurantje. Lekker rommelig met overal schedels, schelpen en lampjes in kokosnoten. De jongens doken direct het zwembad in Mariken en ik gingen met een kano een stukje de oceaan op. Het huisje is heel grappig maar dat zie je wel aan de foto's. Vandaag gaan we tijdens eb naar een eilandje lopen vlakbij. Verder lekker rustig aan en genieten van het uitzicht! Fijne dag en tot morgen!
donderdag 27 april 2017
Dag 7: 100% avontuur ;)
Vanmorgen heerlijk rustig wakker geworden en ontbijtje gemaakt. Costa Rica stijl, fruit, yoghurt en een broodje roerei. Daar hoort dan eigenlijk nog rijst met bonen bij, maar dat vindt alleen mama lekker. We hebben een korte ochtendwandeling gemaakt en hebben weer onze groene slang gezien. Zat nagenoeg op dezelfde plek. Om 10:30 moesten we ons melden bij de 100% Adventure tour Canopy. Ons aangeraden door de gids in Tortuguero: 'Wat je ook doet, doe in ieder geval de 100% Adventure'... Doen we.
Na een kleine zoektocht naar de locatie, omdat ze in CR de borden soms voor, maar soms ook na de afslag zetten, kwamen we aan. We werden direct heel hartelijk en Amerikaans welkom geheten door een enorme groep professionele canopees, als er al zoiets is. Welkom welkom, tuigje om, helpie op beetje uitleg en gaan. De kleinste eerst maar even met een gids, en de grote kan wel alleen hoor. Ook goed. We waren met een groep van ongeveer 20 man, en de jongens waren de enige kinderen. Dat vond iedereen natuurlijk heel leuk. Na een paar prachtige ziplines door het bos moesten we een vallei oversteken. Ongeveer 200 meter lang, en hoog... heel hoog. Wietse ging fijn met z'n gids, maar wij moesten allemaal alleen. Dat was best een beetje spannend. En die Rein ging gewoon... begin van de rit met z'n ogen stijf dicht ;) Aangekomen werden we met 6 man in een veel te kleine buggy gestopt, dat schept direct een band. Naar boven via klei en modder. We kwamen op een punt uit waar we een vallei moesten oversteken van bijna 2 km breed. De langste zipline van hele Latin America. En dat was waanzinnig. Rein ging met Niels, en Wietse met Mariken. Gezellig en wel nodig, want anders waren N en M niet gegaan denken we. Na nog een paar mooie ziplines konden we kiezen: naar beneden lopen of via de Tarzan Swing met een sprong van 85 meter. Ehm... ff kijken bij die sprong dan, daarna kiezen we wel. Wietse en Niels gingen als eerste over de loopbrug richting de afsprong. Wietse wilde graag, al had hij geen enkel idee wat hem te wachten stond zo bleek achteraf. Hij dacht dat ie gewoon naar beneden zou vallen, en daar opgevangen zou worden... ofzo. Held. Zonder enige aarzeling stortte hij naar beneden. Niels in verwarring achterlatend. Dat ging hij mooi niet doen ;)
Rein en Mariken gingen daarna over de loopbrug naar de afsprong. En ook Rein ging, hoppattee zo over het randje. Daarna de beurt aan Mariken. En ja hoor, die ging ook. Wel met wat gegil, maar toch. En Niels stond beneden de boel te filmen en is toch maar weer naar boven gelopen om ook de sprong te maken, anders mocht ie nooit meer de Kleizuwe op en zou hij eeuwig gepest worden door ons allen. Prachtig was het, en we hebben de foto's en filmpjes gelukkig ;)
Na te zijn bijgekomen hebben we heerlijk gegeten op een terras in het stadje. Zonnetje erbij en nagenieten van de belachelijk spannende ochtend. De nevel kwam binnendrijven, je zit toch in een nevelwoud. En toen ging het regenen, heel hard regenen. En dat doet het nu nog ;)
Fijne dag allemaal. Morgen richting Montezuma, met auto en pont.
Na een kleine zoektocht naar de locatie, omdat ze in CR de borden soms voor, maar soms ook na de afslag zetten, kwamen we aan. We werden direct heel hartelijk en Amerikaans welkom geheten door een enorme groep professionele canopees, als er al zoiets is. Welkom welkom, tuigje om, helpie op beetje uitleg en gaan. De kleinste eerst maar even met een gids, en de grote kan wel alleen hoor. Ook goed. We waren met een groep van ongeveer 20 man, en de jongens waren de enige kinderen. Dat vond iedereen natuurlijk heel leuk. Na een paar prachtige ziplines door het bos moesten we een vallei oversteken. Ongeveer 200 meter lang, en hoog... heel hoog. Wietse ging fijn met z'n gids, maar wij moesten allemaal alleen. Dat was best een beetje spannend. En die Rein ging gewoon... begin van de rit met z'n ogen stijf dicht ;) Aangekomen werden we met 6 man in een veel te kleine buggy gestopt, dat schept direct een band. Naar boven via klei en modder. We kwamen op een punt uit waar we een vallei moesten oversteken van bijna 2 km breed. De langste zipline van hele Latin America. En dat was waanzinnig. Rein ging met Niels, en Wietse met Mariken. Gezellig en wel nodig, want anders waren N en M niet gegaan denken we. Na nog een paar mooie ziplines konden we kiezen: naar beneden lopen of via de Tarzan Swing met een sprong van 85 meter. Ehm... ff kijken bij die sprong dan, daarna kiezen we wel. Wietse en Niels gingen als eerste over de loopbrug richting de afsprong. Wietse wilde graag, al had hij geen enkel idee wat hem te wachten stond zo bleek achteraf. Hij dacht dat ie gewoon naar beneden zou vallen, en daar opgevangen zou worden... ofzo. Held. Zonder enige aarzeling stortte hij naar beneden. Niels in verwarring achterlatend. Dat ging hij mooi niet doen ;)
Rein en Mariken gingen daarna over de loopbrug naar de afsprong. En ook Rein ging, hoppattee zo over het randje. Daarna de beurt aan Mariken. En ja hoor, die ging ook. Wel met wat gegil, maar toch. En Niels stond beneden de boel te filmen en is toch maar weer naar boven gelopen om ook de sprong te maken, anders mocht ie nooit meer de Kleizuwe op en zou hij eeuwig gepest worden door ons allen. Prachtig was het, en we hebben de foto's en filmpjes gelukkig ;)
Na te zijn bijgekomen hebben we heerlijk gegeten op een terras in het stadje. Zonnetje erbij en nagenieten van de belachelijk spannende ochtend. De nevel kwam binnendrijven, je zit toch in een nevelwoud. En toen ging het regenen, heel hard regenen. En dat doet het nu nog ;)
Fijne dag allemaal. Morgen richting Montezuma, met auto en pont.
woensdag 26 april 2017
Dag 6: de rit naar Monteverde Cloud forest & nachttocht
Vanmorgen naar Monteverde vertrokken, een nevelwoud in het binnenland. De rit naar Monteverde ging langs het Arenal meer, met prachtig uitzicht en vervolgens zeker de laatste 30 km via hele hele hele, maar dan ook echt hele slechte onverharde modder en steen wegen. Het was wat lastig om ons huisje te vinden zonder navigatie, maar ook dat is weer gelukt. Een schattig houten huisje, met een eigen keukentje en dat is wel weer even lekker.
Het is met recht een nevelwoud. Totaal anders dan wat we tot nog toe gezien hebben. En na alle weelderige pracht en praal doet dit een klein beetje treurig aan. Bij aankomst hadden we flinke tropische bui en daarna zie je de nevel inderdaad door de bomen. Prachtig is het wel, mistig, ruig en rommelig ook. Niels en Rein zijn een wandeling gaan maken, en kitty de buurkat ging mee.
We gaan vanavond een nachtwandeling maken met een gids en we hopen natuurlijk mooie dieren te zien. De neusbeer, slangen, spinnen en Mariken's favoriet de luiaard. Rein en Wietse hopen op een ocelot. Die zijn superschuw dus duimen maar ;)
En we komen net terug uit het woud.... het is best een eng idee dat ons huisje aan de rand ervan ligt terwijl we net een dodelijke slang en een reuzegrote tarantula hebben gezien.... Maar wat was het cool zeg! We hebben allemaal nog de kriebels van de beestjes, spinnen, torren et cetera. Wist je dat 74% van alle dieren op de wereld tot de torren behoort? Wij niet. Alleen al 30.000 soorten torren in CR. We hebben dus een tarantula, een viper snake en een Olingos (niet op foto want hij was snel) gezien. En natuurlijk torren, een wandelende tak en slapende dieren. Ook leuk, vogels die slingeren aan takken terwijl ze doorslapen. En slapende hagedissen. Heel schattig. Rein en Wietse waren erg moe, maar toe ze de tarantula en de slang hadden gezien weer klaar wakker. Morgen gaan we kennelijk 1,5 km van een zipline ipv de 200 meter die we eerst dachten. Ben benieuwd of we durven. Kortom, avontuurlijk gebied hier....
en die geluiden ook....ik weet niet of we slapen vannacht.
Het is met recht een nevelwoud. Totaal anders dan wat we tot nog toe gezien hebben. En na alle weelderige pracht en praal doet dit een klein beetje treurig aan. Bij aankomst hadden we flinke tropische bui en daarna zie je de nevel inderdaad door de bomen. Prachtig is het wel, mistig, ruig en rommelig ook. Niels en Rein zijn een wandeling gaan maken, en kitty de buurkat ging mee.
We gaan vanavond een nachtwandeling maken met een gids en we hopen natuurlijk mooie dieren te zien. De neusbeer, slangen, spinnen en Mariken's favoriet de luiaard. Rein en Wietse hopen op een ocelot. Die zijn superschuw dus duimen maar ;)
En we komen net terug uit het woud.... het is best een eng idee dat ons huisje aan de rand ervan ligt terwijl we net een dodelijke slang en een reuzegrote tarantula hebben gezien.... Maar wat was het cool zeg! We hebben allemaal nog de kriebels van de beestjes, spinnen, torren et cetera. Wist je dat 74% van alle dieren op de wereld tot de torren behoort? Wij niet. Alleen al 30.000 soorten torren in CR. We hebben dus een tarantula, een viper snake en een Olingos (niet op foto want hij was snel) gezien. En natuurlijk torren, een wandelende tak en slapende dieren. Ook leuk, vogels die slingeren aan takken terwijl ze doorslapen. En slapende hagedissen. Heel schattig. Rein en Wietse waren erg moe, maar toe ze de tarantula en de slang hadden gezien weer klaar wakker. Morgen gaan we kennelijk 1,5 km van een zipline ipv de 200 meter die we eerst dachten. Ben benieuwd of we durven. Kortom, avontuurlijk gebied hier....
en die geluiden ook....ik weet niet of we slapen vannacht.
dinsdag 25 april 2017
Day 5: La Fortuna
Vandaag lekker rustig aan gedaan en de jongens sliepen wel is waar door tot 06.30 ipv de gebruikelijke 5 uur. Mariken en ik waren wel al vroeg wakker en hebben vanochtend een korte wandeling gemaakt en het blog bijgewerkt bij de WiFi spot in het restaurant. Alleen de foto's uploaden is altijd nog wat lastig over WiFi van Costa Rica.. (vandaar) na het zwemmen in het mooie zwembad van het parkje gingen we richting de waterval van Catarata op ongeveer 1500meter va het huisje.. na een afdaling van 500m waar menig Amerikaan de grootste moeite mee had kwamen we bij een geweldig mega grote waterval van denk zeker 50 meter hoog waar het water met een enorme geweld in een poeltje uitkwam waar je gewoon mocht zwemmen! Super koud maar onwijs gaaf om zo dicht bij te komen. Ook de jongens gingen erin maar spoelde al snel aan de kant door de kracht van het water. Het poeltje liep door in een riviertje waar de jongens een paar uur dikkopjes hebben gevangen van vast een bijzondere exotische kikker. Ze mochten ze uiteraard niet meenemen..
In de middag hebben na een stevige lunch de public hotsprings bezocht. Een tip van onze gids uit Tortuguero. Een heerlijk riviertje van 40 graden dat opgewarmd werd door de vulkaan van la Fortuna. Morgen vertrekken we richting Monteverde wat hier aan de andere kant van het lago Aranal ligt. Daar zijn hoge hangbruggen door de jungle en een 200m lange zip line waar we wellicht vanaf gaan π±!
Welterusten en tot morgen..
Dag 4: De trip naar La Fortuna
Om 09.00 uur hebben we de boot richting La Pavona gepakt. Maar zodra we de ultra ondiepe rivier in vaarden moesten we overgeheveld worden in de bagage boot. Rein en ik hadden ons opgeofferd om de overstap te maken. Wietse en Mariken bleven op de boot met schaduw maar was ietsje langzamer maar daardoor konden wij wel alle bagage in de auto laden en de airco aanzetten π. Wietse was ook wat koortsig door de bekende amandelen maar de power pillen uit Tortuguero deden zijn werk! Mariken had de trip naar La Fortuna perfect voorbereid via Google maps alleen was de wel bekende reistijd van Google iets te optimistisch. Ipv 3,5 uur was het 5,5 uur maar kwam ook door een korte tussenstop bij een veel te dure en veel te kleine zogenaamde snakegarden. Na 5 minuten stonden we alweer buiten dus dat kon het niet geweest zijn. Na tropische regenbuien in de de bergen van La Virgen zijn we rond 17.00 uur aangekomen in La Fortuna. Een heerlijk huisje met zwembad dat iets luxer is dan de eerdere cabanas kenmerkend aan de type muren (steen ipv karton) en een warme douche. (Toch lekker ook al is het tropisch) Morgen gaan we naar een waterval en naar een natuurlijke hotspring bij de vulkaan van Fortuna. Een vast iets meer spectaculaire dag dan vandaag.
Tot morgen!
maandag 24 april 2017
Dag 3: Tortuguero National Park
Vanmorgen zijn we heel vroeg met een kano het nationale park ingevaren. En ik weet niet waar te beginnen hoe mooi het was. Onze gids had haviksogen en zag werkelijk de alle beestjes verstopt in de bomen en tussen de struiken. Maar de jongens waren er ook echt erg goed in, en spotten de eerste kaaiman nog voor de gids. Het mooiste moment was dat we een kaaiman zagen met staart boven water. Ineens ging ie trillen, draaide zich om en zwom naar de overkant naar een vrouwtje om te paren. Toen ze klaar waren zei iemand: 'are they done already?' waarop Rein zei: 'Duurt het bij mensen langer dan?'
We hebben verder heel veel dieren gezien, mooie vogels, waaronder een Toekan met groene snavel, die op dit moment moeilijk te vinden zijn omdat er weinig fruit is. En apen slingerend in de bomen met hun kleintjes op de rug.
Lekker ontbeten met bonen en rijst, en toen in de hangmatten gelegen bij ons hotelletje. In de middag gingen we wandelen door het park, een mooie route door de jungle en strak naast de oceaan. Weer een heleboel mooie dieren gezien een slang, apen, een heleboel hagedissen en vooral prachtige natuur. Heerlijk gegeten in een 'costa ricaanse snackbar' volgens Wietse ;) Patatas, nachos, blackbeans en bier.
morgenochtend weer richting La Pavona en op weg naar La Fortuna.
We hebben verder heel veel dieren gezien, mooie vogels, waaronder een Toekan met groene snavel, die op dit moment moeilijk te vinden zijn omdat er weinig fruit is. En apen slingerend in de bomen met hun kleintjes op de rug.
Lekker ontbeten met bonen en rijst, en toen in de hangmatten gelegen bij ons hotelletje. In de middag gingen we wandelen door het park, een mooie route door de jungle en strak naast de oceaan. Weer een heleboel mooie dieren gezien een slang, apen, een heleboel hagedissen en vooral prachtige natuur. Heerlijk gegeten in een 'costa ricaanse snackbar' volgens Wietse ;) Patatas, nachos, blackbeans en bier.
morgenochtend weer richting La Pavona en op weg naar La Fortuna.
zondag 23 april 2017
Dag 2 De trip naar Tortuguero
We begonnen vannochtend (om 5 uur) met de wandeling naar de waterval achter in de tuin van het hotel maar niet voordat we eerst de vulkaan hadden gezien. Gelukkig was het helder weer en konden we inderdaad de vulkaan zien spuwen. Het was een magisch gezicht zo'n enorme rookpluim aan de horizon. Tijdens de ochtend trip kwamen Rein en Ik een heleboel veren tegen van een kip en een beetje bloed met een spoor een de jungle in π³. We hadden bij het ontbijt dus een eitje minder. Het bleek dat er die nacht een verse moeder puma twee kippen te grazen had genomen voor haar jongen.
Zielig voor de kippen maar we vonden het natuurlijk prachtig. Een puma in de tuin π! Oja moest ook nog de boer helpen met een losgeslagen koe. Maar die gooide zonder enige moeite een lasso om de poot van de koe.. dus dat was snel opgelost. Voor de record het moest nog 08.00 uur worden
Na het ontbijt zijn we vertrokken richting Tortuguero. Een plaatsje aan de Caribische Zee waar je alleen per boot naartoe kan. De haven was in de middle of nowhere en moesten we de laatste 10km over een hobbelige onverharde weg. Na het inchecken stapte we met zo'n 30 man in een langwerpig vaartuig met een belachelijk grote buitenboord motor achterop.
Een trip om nooit te vergeten.
Het eerste uur was over een mega ondiep riviertje en de boot gleed alle kanten op.
De stuurman was in topconditie en dat was nodig ook.. vooruit, achteruit, links, rechts en toen zaten we muur vast. We waren krokodillen aan het spotten maar we moesten er toch echt uit om te helpen duwen π³. Gelukkig was het lekker warm water en hadden we nog geen krokodil gespot. Wel al wat slangen en een Jezus hagedis. Na 10min was de boot los en kwamen we uiteindelijk in een lagune en bij Tortuguero. Een prachtig rommelig dorp tussen de rivier en de zee.
Morgen gaan we een kano trip maken door de lagune van 3 uur en een wandeling maken door het national Park opzoek naar o.a de luiaard.
Tot morgen


Zielig voor de kippen maar we vonden het natuurlijk prachtig. Een puma in de tuin π! Oja moest ook nog de boer helpen met een losgeslagen koe. Maar die gooide zonder enige moeite een lasso om de poot van de koe.. dus dat was snel opgelost. Voor de record het moest nog 08.00 uur worden
Na het ontbijt zijn we vertrokken richting Tortuguero. Een plaatsje aan de Caribische Zee waar je alleen per boot naartoe kan. De haven was in de middle of nowhere en moesten we de laatste 10km over een hobbelige onverharde weg. Na het inchecken stapte we met zo'n 30 man in een langwerpig vaartuig met een belachelijk grote buitenboord motor achterop.
Een trip om nooit te vergeten.
Het eerste uur was over een mega ondiep riviertje en de boot gleed alle kanten op.
De stuurman was in topconditie en dat was nodig ook.. vooruit, achteruit, links, rechts en toen zaten we muur vast. We waren krokodillen aan het spotten maar we moesten er toch echt uit om te helpen duwen π³. Gelukkig was het lekker warm water en hadden we nog geen krokodil gespot. Wel al wat slangen en een Jezus hagedis. Na 10min was de boot los en kwamen we uiteindelijk in een lagune en bij Tortuguero. Een prachtig rommelig dorp tussen de rivier en de zee.
Morgen gaan we een kano trip maken door de lagune van 3 uur en een wandeling maken door het national Park opzoek naar o.a de luiaard.
Tot morgen
Abonneren op:
Posts (Atom)